Konferencja wojenna w Teheranie odbyła się między 28 listopada a 1 grudnia 1943 r. Spotkanie w Teheranie było pierwszym spotkaniem tak zwanej „Wielkiej Trójki” - Josepha Stalina ze Związku Radzieckiego, Winstona Churchona z Wielkiej Brytanii i FD Roosevelt z Ameryki. Miał wytyczyć kierunek Światowego Drugiego Świata w Europie.
Spotkanie w Teheranie odbyło się po spotkaniu wojennym w Casablance. Stalina nie zaproszono do Casablanki, a stosunki między trzema głównymi mężczyznami na spotkaniu w Teheranie zachmurzyły podejrzenia Roosevelta i Churchilla przeciwko Stalinowi.
Podczas spotkania w Teheranie omówiono trzy kluczowe kwestie:
Drugi front przeciwko Niemcom (ewentualny D-Day) miał być skoordynowany z sowiecką ofensywą przeciwko Niemcom w celu podzielenia zasobów wojskowych Niemców.
Omówiono również możliwe wejście Związku Radzieckiego w wojnę z Japonią.
„Wielka Trójka” dyskutowała także o możliwym stworzeniu międzynarodowej organizacji, która miała powstać po wojnie, która byłaby odpowiedzialna za utrzymanie pokoju na świecie.
